Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013

Τρία «αγκάθια» στην πώληση του ΑΔΜΗΕ



Γιώργος Φιντικάκης



Ενα σύνθετο «κουβάρι», αποτελεί η ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, της 100% θυγατρικής της ΔΕΗ στα δίκτυα, που μπλέκεται αφενός με το θέμα του ασφαλιστικού των εργαζομένων της ΔΕΗ, αφετέρου με τα δάνεια που είχε κατά καιρούς πάρει η εταιρεία από τράπεζες, ελληνικές και ξένες.

Το εγχείρημα της αποκρατικοποίησης της εταιρείας αποδεικνύεται πολύ πιο δύσκολο απ’ ότι φαινόταν αρχικά, και όλα δείχνουν ότι η προκήρυξη του διαγωνισμού που προγραμματιζόταν για τις 4 Δεκεμβρίου δεν πρέπει να αναμένεται πριν από τον προσεχή… Φεβρουάριο ή Μάρτιο.



Πρώτος «σκόπελος», το θέμα του ασφαλιστικού των εργαζομένων της ΔΕΗ, όπως κατοχυρώθηκε με νόμο το 1999. Πρόκειται για νόμο που αναγνωρίζει ότι η περιουσία του ασφαλιστικού ταμείου της ΔΕΗ είναι ενσωματωμένη στα πάγια περιουσιακά στοιχεία της ΔΕΗ και άρα και του ΑΔΜΗΕ, ως 100% θυγατρικής της, και ότι έναντι αυτής το Δημόσιο θα καλύπτει κάθε έτος από τον κρατικό προϋπολογισμό το έλλειμμα που προκύπτει στον ασφαλιστικό φορέα των εργαζομένων. Βάσει αυτής της ρύθμισης, οι συνταξιούχοι της ΔΕΗ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Συνταξιούχων) έχουν καταθέσει αγωγή κατά της διαδικασίας πώλησης του ΑΔΜΗΕ, υποστηρίζοντας ότι είναι παράνομη.

Για να ξεπεράσει αυτό το εμπόδιο, η κυβέρνηση πρόκειται να φέρει νομοθετική ρύθμιση στη Βουλή, που θα διαχωρίζει πλήρως τη θέση της ΔΕΗ από το ασφαλιστικό των εργαζομένων, επιχειρώντας να μπλοκάρει με τον τρόπο αυτό τη δυνατότητα οποιασδήποτε προσφυγής κατά της διαδικασίας πώλησης του ΑΔΜΗΕ και μελλοντικά κατά της «Μικρής ΔΕΗ. Η τρόικα γνωρίζει το θέμα, και ζητά μάλιστα η ρύθμιση να έρθει στη Βουλή το ταχύτερο δυνατόν.



Τι θα γίνει με τις κρατικές εγγυήσεις των δανείων ;



Δεύτερος «σκόπελος», τα δάνεια που έχει κατά καιρούς πάρει ο ΑΔΜΗΕ από τράπεζες, οι οποίες πρέπει να συναινέσουν για να προχωρήσει η πώληση, όπως συμβαίνει με κάθε επιχείρηση που πρόκειται να πωληθεί, αλλά ταυτόχρονα χρωστά σε πιστωτικά ιδρύματα.



Το μεγάλο ωστόσο ερώτημα είναι τι θα γίνει όταν τα δάνεια αυτά έχουν δοθεί με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου ;



Το ερώτημα αυτό διατυπώνει σε επιστολή που έστειλε προ εβδομάδος στις ελληνικές αρχές η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ). Ένα μεγάλο μέρος του μακροπρόθεσμου δανεισμού συνολικού ύψους 275,8 εκατ. ευρώ που βάρυνε την κατά 100% θυγατρική της ΔΕΗ στο τέλος του 2012 (σσ: χωρίς να αποκλείεται το ποσό να έχει αυξηθεί), προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.



Σύμφωνα λοιπόν με την επιστολή «αυτές οι κρατικές αυτές εγγυήσεις θα πρέπει να συνεχίσουν να ισχύουν και μετά την αλλαγή ιδιοκτησίας», με την ΕΤΕπ, να προσθέτει ότι σε διαφορετική περίπτωση ο καινούργιος ιδιοκτήτης θα πρέπει να προχωρήσει άμεσα στην αποπληρωμή τους.

Γίνεται αντιληπτό ότι σε μια τέτοια περίπτωση, δεν θα εμφανιζόταν ουδείς ενδιαφερόμενος επενδυτής καθώς το γεγονός θα λειτουργούσε αποτρεπτικά. Πρέπει επομένως να βρεθεί κάποιου είδους λύση μεταξύ ΕΤΕπ και ΔΕΗ.



Οι άλλες τράπεζες

Ό,τι ακριβώς ισχύει για την ΕΤΕπ, ισχύει και για το σύνολο των ελληνικών τραπεζών που έχουν κατά καιρούς δανείσει τον ΑΔΜΗΕ. Οι τελευταίες πρέπει να δώσουν το «οκέυ» τους στην πώλησή του, αφού φυσικά πρώτα θέσουν τους όρους τους. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ακόμη δεν έχουν γίνει επαφές με τράπεζες για το συγκεκριμένο θέμα.

Τρίτος «σκόπελος», το ύψος 8% της απόδοσης των ιδίων κεφαλαίων του ΑΔΜΗΕ, που είναι ρυθμιζόμενο από τη ΡΑΕ, και το οποίο, με βάση τη βολιδοσκόπηση που έγινε σε εν δυνάμει επενδυτές, θεωρείται χαμηλό, άρα όχι ελκυστικό. Επομένως, πρέπει να επανεξεταστεί ο κώδικας τιμολόγησης που αφορά στα δίκτυα, αν και κάτι τέτοιο θα επιβαρύνει το κόστος ενέργειας. Το σκεπτικό όσων τάσσονται υπέρ της αύξησης της απόδοσης των ιδίων κεφαλαίων, είναι ότι πρέπει να δοθεί ένα κίνητρο στους επενδυτές που σήμερα εμφανίζονται εξαιρετικά επιφυλακτικοί να επενδύσουν στην Ελλάδα, έστω και αν το ρίσκο δεν είναι τόσο υψηλό, όσο για παράδειγμα, ένα χρόνο πριν.

Τα «αγκάθια» αυτά (ασφαλιστικό, συνεννοήσεις με τράπεζες, απόδοση ιδίων κεφαλαίων, «κτηματογράφηση» των παγίων της εταιρείας, κλπ) είναι που κάνουν πολλούς να εκτιμούν ότι θα χρειασθούν τουλάχιστον δύο- τρεις μήνες ακόμη, πριν προκηρυχθεί τελικά εκδήλωση ενδιαφέροντος για τον ΑΔΜΗΕ.